Separacja od rodziny

Bez względu na to czy wychowaliśmy się w rodzinie, gdzie spędzanie czasu z jej członkami było przyjemnością, czy też kojarzyło się z trudem, w pewnym momencie życia stajemy się autonomicznymi jednostkami, które potrzebują odnaleźć własną tożsamość. To może wydawać się niemożliwe, gdy przez wiele lat przesiąkaliśmy myślami, nawykami i przekonaniami naszych bliskich

Jako małe dzieci (0-6) chłoniemy najwięcej informacji o świecie właśnie od rodziców - ich światopogląd staje się naszym, mimo że tego nie wybieramy. Dorastając wciąż sięgamy do tych pierwszych wzorców, aż w pewnym momencie mamy szansę własnych wyborów
To wiąże się z odpowiedzialnością za siebie samego, a także czasem trudnym procesem tak zwanego odcinania pępowiny, gdzie nie oceniamy już samych siebie przez pryzmat rodziny

Często występujący toksyczny wzorzec, gdzie rodzice sprawiają wrażenie, jakby mieli nad nami kontrolę tworzy niewidzialną nić, która ogranicza naszą osobistą wolność. Kiedy pozwalamy na takie traktowanie, nieświadomie wciąż jesteśmy w pozycji dziecka

Jak się w tym odnaleźć i wejść w dorosłość, z jej zaletami i wadami?

Poznaj swoją gotowość do spędzania czasu bez rodziny - na ile potrzebujesz ich uwagi i czasu?
To pytanie jest ważne by zrozumieć poziom zależności
Kwestionuj - czy jako dorosły człowiek aprobujesz zachowania rodziców, czy je potępiasz?
Które z nich mając wolny wybór, odrzuciłbyś; a które chcesz kontynuować?
Zaakceptuj to, że rodzice nie mają już obowiązku dawać Ci niczego - jesteś odpowiedzialny/a za swoje własne sukcesy i porażki
To świetna wiadomość… nic nie daje większej wolności niż odpowiedzialność!
Jeśli w rodzinie nie było miłości, opieki i akceptacji - pewnie już jej tam nie dostaniesz. Czas poszukać swojego własnego źródła poczucia bezpieczeństwa
Kim chcesz być? Kim chcesz się stawać każdego dnia?
To nie jest pytanie, na które możesz poznać odpowiedź od razu. Obserwuj siebie, swoje tęsknoty i swoje pragnienia. To za czym tęsknisz najbardziej nie będzie tym co wybraliby dla Ciebie rodzice (prawdopodobnie)

Życie według własnych zasad wymaga odwagi, porzucenia tego co znamy. Wymaga także akceptacji, że wszelkie decyzje podejmujemy sami za siebie, ponosząc tego konsekwencje. To też trudna lekcja wyznaczania granic - nie urodziliśmy się by spełniać oczekiwania innych ludzi, ale by spełniać własne ambicje i realizować własne dążenia.
Czasem to wymaga czasu by zrozumieć co jest nasze, a co tylko takim się wydawało

Życzymy Wam tej odwagi do stawiania samodzielnych kroków w życiu, bez względu na wiek